De discrepantie tussen Nederland en Duitsland in de energietransitie is opmerkelijk te noemen. Terwijl Nederland ambitieuze stappen zet om van het aardgas af te gaan, blijft Duitsland bruinkool delven, een van de meest vervuilende fossiele brandstoffen. Dit roept vragen op over de consistentie en eerlijkheid van het Europese klimaatbeleid. Het Nederlandse streven naar duurzame energie, ingegeven door milieubezwaren en aardbevingen in Groningen, verdient internationale waardering. Echter, Duitsland’s afhankelijkheid van bruinkool vanwege economische belangen en energiezekerheid toont een tegenstrijdige realiteit, die alle collectieve Europese inspanningen voor CO₂-reductie ondermijnt. Binnen Europa kan dit zelfs leiden tot economische ongelijkheid. Europese landen moeten gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen voor de energietransitie, zodat niet enkele landen disproportioneel de last dragen. Alleen door samenwerking kan Europa effectief bijdragen aan een duurzamere toekomst en de doelen van het klimaatbeleid realiseren.

Extra info: Bruinkool zorgt, zoals elke koolstofhoudende brandstof, bij de opwekking van elektriciteit voor uitstoot van CO2. Die uitstoot is gelijk aan hout en ligt anderhalve maal hoger per geproduceerde kWh dan bij aardolie en tot twee keer hoger dan bij gas. Uit bruinkoolbriketten komen stikstofoxiden (NOx), fijnstof, zwaveldioxide (SO2) en koolmonoxide (CO) vrij. Verder komen bij het stoken giftig arseen en zink in de lucht.