De discrepantie tussen Nederland en Duitsland in de energietransitie is opmerkelijk te noemen. Terwijl we in Nederland stappen moeten zetten om van het aardgas af te gaan, blijft Duitsland bruinkool delven, een van de meest vervuilende fossiele brandstoffen. Binnen het Europese klimaatbeleid blijft dit vragen oproepen. Het Nederlandse streven naar duurzame energie, ingegeven door milieubezwaren en aardbevingen in Groningen, verdient internationale waardering. Echter, Duitsland’s afhankelijkheid van bruinkool toont een tegenstrijdige realiteit, die alle Europese inspanningen voor CO₂-reductie ondermijnt. Binnen Europa kan dit zelfs leiden tot economische ongelijkheid. Europese landen moeten een gezamenlijke verantwoordelijkheid nemen voor de energietransitie. Alleen door samenwerking kan Europa de doelen van het klimaatbeleid realiseren.

Achtergrond info: Bruinkool zorgt, net als elke andere koolstofhoudende brandstof, bij de opwekking van elektriciteit voor uitstoot van CO2. Die uitstoot is gelijk aan hout en ligt anderhalve maal hoger per geproduceerde kWh dan bij aardolie en tot twee keer hoger dan bij gas. Uit bruinkoolbriketten komen stikstofoxiden (NOx), fijnstof, zwaveldioxide (SO2) en koolmonoxide (CO) vrij. Verder komen bij het stoken giftig arseen en zink in de lucht.