Roberto Cristofoli – fotografie
Van jongs af aan wilde Roberto Cristofoli ‘beelden vangen’. Het creatief omgaan met lijnen, compositie en perspectief is er spelenderwijs ingekomen maar daar waren wel wat jaren voor nodig. Of het nu portretten of landschappen zijn, abstract of architectuur, geen onderwerp is favoriet. Misschien zijn het gewoon de herinneringen om de beelden heen die hij mee wil nemen en niet zozeer het onderwerp. Wellicht geven ze ooit een antwoord op de vraag of alles de moeite waard is.
Voor Cristofoli liggen twee quotes in elkaars verlengde. Ze belichten de twee kanten van het beeld namelijk die van de fotograaf en die van de kijker: “I don’t see the things as they are, I see them as I am. But what you see, depends on how you look.” (naar Henri Tomlinson & John Lubbock)
Rinus Pennings – fotografie
Fotografie is zijn eerste liefde. Opgeleid als meubelmaker is hij concreet en behoorlijk kritisch op de technische kwaliteit van zijn foto’s. Vaak zijn het opnames van fragmenten van verval, van zee, strand, bomen of water. Dat kan leiden tot “platte plaatjes”. De uitdaging is om – zonder in te boeten op de techniek – de kijker wat te raden, te verbeelden te bieden. Net even langer stil te staan bij het beeld. De tijd nemen om voorbij het plaatje te kijken: zie ik wat ik zie? Wat zie ik eigenlijk?
Harrie Eijkemans – fotografie / beeldhouwen
De foto’s van Harrie Eijkemans worden niet vaak getoond op een tentoonstelling. Toch zijn ze nauw verwant aan de schilderijen en beelden. Hij is geïnteresseerd in de kracht van de eerste schets, hoewel dat bij beeldhouwkunst tegenstrijdig lijkt aan het langdurige arbeidsproces. Ook in de fotografie wil hij dat behouden. Dat kan bijvoorbeeld door te werken met beweging, onscherpte, compositie, samenvoegen van beelden. De thema’s keren in alle disciplines terug, vrouwen, violen, paarden. In bijvoorbeeld poëzie en jazzmuziek zit de ziel tussen de regels, rondom het ritme. Dat zoekt hij ook in zijn schilderijen, foto’s en beeldhouwwerken.
Work in progress
Voorbereidingen in het Kunstkerkje in Velp: wat een geweldige ruimte om in te mogen exposeren en wat een ambiance! Door de architectuur ademt het een sfeer uit van jewelste. Terug in de tijd waar we ‘oud’ en ‘nieuw’ laten ontmoeten. Tot in september!
